چرا در کشور ما، مهندسی و هنر همواره با هم قهر هستند. مگر نه اینکه هیچ محصول مهندسی بدون آرایش هنری امکان جلوه و معرفی نمی یابد؟ حتی ادیسون بدون آرایش اختراعاتش نمی توانست آنرا به جهان معرفی کند! و آنسوی این پل، هنر، اغلب با ابزارهای دقیق مهندسی پیوند خورده است. آثار هنری با آن ابزارها خلق می‌شوند و به عرصه می‌رسند! سینما یکسره از ابزارهای مهندسی بهره‌مند می‌شود. حتی هنرِ بی‌واسطه‌ای مانند تئاتر امروزه با معماری فضا و مکان به هم گره خورده‌اند. پس چرا دوری‌گزینی میان مهندسان و هنرمندان این همه رواج دارد؟

این سکه‌ی دورو، که از سویی مهندسان را مخاطب قرار می‌دهد و از طرفی هنرمندان را به چالش می‌کشد اولین ایده‌ای بود که موسسان دوبال را متوجه این دو بالِ از هم دور‌افتاده‌ی هنر و مهندسی نمود. این مهم آنان را برانگیخت تا پیوند این دو بال را در سر بپرورانند.

ورود یا به عبارتی پرواز با دو بال هنر و مهندسی، نیاز به هم‌آهنگی این دو حوزه داشت. هنرمند سواد احساسی را به کار می‌بندد و مهندس بر طبیعت ابزار و مواد مسلط می‌شود. چشم‌انداز هم‌گامی این دو حوزه که به سختی با هم تعامل می‌کنند خود را دست‌نیافتنی نشان می‌داد اما رویای رسیدن به این هدف گرما و انرژی زیادی برای حرکت ایجاد می‌کرد و انگیزه زیادی برای جهش به آن سمت بود.

رویشِ دوبال

در ابتدا چیزی که پیش از همه برای موسسان دوبال جلب توجه می‌نمود حوزه VFX، یا جلوه‌های ویژه سینمایی بود. ابزارهایی که با آن می‌توان تصاویر را بصورت مجازی تولید کرد. براین اساس اولین گام موثر برای سازمان دوبال، تولید تصاویر دیجیتالی تعریف شد. ابزاری که با آن می‌توان تصویر را واقعی‌تر از واقعیتِ آن به نمایش در آورد.

تاسیس دوبال گامی بود برای هماهنگی و هم‌نواختیِ هنر و مهندسی. دوبال یک سازمان رسانه‌ای است که با هدف ارائه‌ی خدماتی میان‌رشته‌ای در حوزه‌های مهندسی و هنر تأسیس شده است. این سازمان با گذشت دو دهه از فعالیت خود، پروژه‌ها و سفارشهای مختلفی از جمله جلوه‌های دیجیتال، ساخت انیمیشن، تولید نرم‌افزار، طراحی و اجرای بانک‌های اطلاعاتی و آرشیوهای دیجیتال، طراحی گرافیک، مشاوره‌ی رسانه‌ای، تبلیغات و برندسازی و اتاق‌های ایده، برای نهادهای دولتی و خصوصی انجام داده است.

در گام اول که از سال 87 تا 97 خورشیدی به طول انجامید، دوبال تولید تصاویر دیجیتالی را هدف اولیه‌ی خود قرار داد. این منزلگاه اول بود. منزلگاهی که در آن سازمان دوبال می‌توانست تولید هر تصویر مجازی را بر عهده بگیرد. در این گام ده‌ساله حدود 100 هزار قاب تصویر تولید شد تا دوبال بتواند مدعی شود که بر تولید تصاویر دیجیتالی مسلط است و در آن به سواد بصری و سبکی نوین برای تولید دست یافته است. لازم به ذکر است که این برنامه‌ها یکسره به شکل اقدام‌پژوهانه صورت گرفته است.

بعد از دستیابی دوبال به منزلگاه اول و تولید آن حجم از تصاویر به همراه پژوهش بصری، در منزلگاه دوم؛ تولید در سه حوزه‌ی رسانه‌ایِ “تصویر، محتوا و فن آوری”، رحل اقامت افکند.

در زمینه‌ی تولید تصویر، فعالیت بالِ هنری این سازمان در حوزه انیمیشن، موشن‌گرافی، سینمای دیجیتال، VFX، کتاب‌های کمیک استریپ و تصویرسازی است. ساخت کاراکترهای آشنا و بومی و تولید قاب‌ها و قالب‌های به یادماندنیِ تصویری از برنامه‌های درازمدت این نهاد است.

در تولید محتوا، این سازمان با یاری شیوه‌های دراماتورژیک، توجه ویژه‌ای بر روی متون غنیِ قدیمی یا مقدس نموده است. این داستان‌ها یا متون کهن، گنجینه‌ای از معارف و حکمتهای اسلامی و ایرانی است. دوبال تلاش دارد تا این گوهرهای نهفته را بازخوانی و با شکلی نوین برای تولید قصه‌ها و قصه‌گویی‌ها بهره‌برداری نماید.

تاسیس مرکز دراماتورژی ایرانی دوبال (مِداد) با هدف اجرای تحقیقات دراماتورژیک و روایی از فعالیت‌های شاخص سازمان دوبال به حساب می‌آید. یکی از برنامه‌های اصلی مرکز مداد بازخوانی دراماتورژیک قصه‌های قرآن است. پروژه‌هایی مانند تحقیق و پژوهش داستان عزیر نبی (علیه السلام) و یونس نبی (علیه السلام) از جمله این برنامه‌ها است.

همینطور پروژه تحقیق و پژوهش سریال سعدی و خواجه نصیرالدین طوسی که دوبال در آن همکاری و مشارکت نموده است.

در حوزه فن‌آوری، سازمان دوبال این جرأت را به خود داده تا به حوزه‌ی پرچالش رسانه‌های فرهنگی ایرانی اسلامی؛ آرشیو دیجیتال، بانک اطلاعاتی مبتنی بر مدیریت دانش و سیستم‌های یکپارچه تولید، وارد شود. دو حوزه‌ای که پیشرفت در آن چنان کند است که باید آنرا به راه رفتن مورچه تشبیه کرد. اما در این دو حوزه بعد از تلاشی تقریبا 15 ساله، پیشرفت‌های قابل توجهی داشته است. آفرینش “سه بال”؛ هسته‌ی بانک اطلاعاتی‌ نوین، بر مبنای “آرشیوِ کنش” اولین گام حیاتی بود. و در ادامه، خلق این زنجیره‌ی ارزش منجر به پیشرفت‌های بیشتری گردید. تکمیل اکوسیستم سه‌بال، تولید نرم افزار رسانه‌ای “مداد” و پیوند آن با روایت‌گری دیجیتال از گام‌های مهم این زنجیره بود که دست‌یابی به آن، سازمان دوبال و بال مهندسی را سرشار از انرژی و انگیزه برای برداشتن گام‌های بعدی نمود.